ΤΑΦΟΣ Ε

          Χωρίς διακριτικό περίβολο, είναι χτισμένος νοτιοδυτικά, στην ίδια ευθεία και σε χαμηλότερο επίπεδ από τον τάφο Β. Η εσωτερική επιφάνεια το θαλάμου (3,35 x 2,50 x 1,90μ.) είναι λεία και προσεκτικά επιχρισμένη, ενώ μια πορφυρή ταινία περιτρέχει τον τάφο σε ύψος 1,46μ. από το δάπεδο. Κατά μήκος της νοτιοανατολικής πλευράς του εσωτερικού έχει πέσει το βάθρο και η επιτύμβια στήλη με ανθεμωτή επίστεψη. 

          Η  στήλη είναι κατασκευασμένη από ντόπιο ασβεστόλιθο και στο ανθέμιο, με τους διπλούς έλικες, διακρίνεται η γραπτή διακόσμηση, η οποία επιτρέπει τη σύγκριση με τις πρώιμες στήλες της Ιωνίας, των αρχών του 5ου αι. π.Χ., και τη διαπίστωση των ιωνικών επιδράσεων στο μακεδονικό χώρο. Η πεσμένη στήλη με τον κυβόλιθο της βάσης της, καθώς και η έλλειψη εγκοπών για την ένθεση δοκαριού, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ο τάφος δεν έφερε οροφή από λίθους και συνεπώς στεγαζόταν από πλέγμα ξύλων και κλαδιών.

          Μεταξύ των ευρημάτων του τάφου περιλαμβάνεται τμήμα αμφορέα τύπου Nola με απεικόνιση Αθηνάς, όστρακα ερυθρόμορφης κεραμεικής, πήλινα ειδώλια και τμήματα γυάλιων αγγείων, ενώ από τον χώρο έξω από τον τάφο περισυλλέχτηκαν δύο τμήματα μαρμάρινων αγαλμάτων. Δυτικά του τάφου Ε, δύο μικρές πλευρές περιβόλου που σώζονται, πιθανόν, ανήκαν σε κατασκευή κρηπίδας για το βάθρο ενός, σχεδόν, ακέραιου μαρμάρινου λιονταριού των αρχών του 5ου αι. π.Χ., το οποίο σκόπιμα είχαν θάψει λίγο παρακάτω, πιθανότατα για να το προστατεύσουν από τη διαρπαγή μετά τη σύληση.

  Δρ Γεωργία Καραμήτρου Μεντεσίδη